Dorst.... en water

Heb je wel eens echt dorst gehad? Wat is het dan heerlijk, als je je dorst kan lessen met koel water!

Deze wereld en alles wat er in is maakt ook dorstig, maar het kan je dorst niet lessen.

Je geeft je geld uit voor dingen, die je geen rust geven voor je ziel, want als je het hebt, wil 
je weer wat anders hebben. Je blijft dorstig en onverzadigbaar en onrustig.

Toch is er voor een dorstige ziel redding! Er is een Adres, waar je zelfs zonder geld terecht kan. Lees maar in de Bijbel in Jesaja 55 het eerste gedeelte. 'Komt tot de wateren, en gij, die geen geld hebt, komt, koopt en eet, ja komt, koopt, zonder geld, en zonder prijs wijn en melk.' Dat is dus bij Christus. Hij nodigt u en jou om bij HEM te komen.

Zijn wij dorstig naar Hem? Daar bedoel ik mee, kunnen we het niet meer vinden in ons zelf en met ons zelf. Zien we hoe we zijn? Heeft Gods Geest jou ook de ogen geopend, wat een vat vol verkeerde dingen in jouw huist? En wat de wereld aan je trekt en zijn verzoekingen? 

Laten we dan tot Jezus Christus gaan en Hem onze schuld belijden. 

Bij het kruis van Jezus Christus mogen we vergeving van onze zonden ontvangen.

Hij heeft alles betaald met Zijn Eigen Bloed. 

Christus zegt tegen jou en mij 'Zo iemand dorst heeft, die kome tot Mij en drinke!' Johannes 7: 37

Wanneer we vergeving ontvangen hebben door Zijn Bloed, dan is er pas echt rust en vrede

 en blijdschap in Hem! Al komt de duivel er wel weer op af, want hij kan het niet hebben, dat je Christus

  gaat toebehoren. Hij probeert twijfel te zaaien en de wereld mooier voor te spiegelen, dat je toch maar 

spijt van je beslissing krijgt. En vrienden geeft hij op je pad die je niet serieus nemen of je uitlachen en niet 

accepteren, dat je inéén keer in hun ogen voor Christus hebt gekozen. Als je niet vast wordt gehouden

 door Hem Zelf, dan zouden we toch zo met deze vrienden weer meegaan?

 Want we willen toch niet af worden gewezen? Of toch wel? 

Waar hebben we nu dorst naar? Wat lest nu echte dorst? 

Gaan we naar God luisteren?

Gaan we onderzoeken hetgeen wat God zegt?

En passen we het op onszelf toe?

Doen we dan afstand van onze zonden? Want dat is opstand tegen God.

Zien we af van onszelf en proberen we alleen te zien op Christus,

de Overste Leidsman, de Voleinder des geloofs?

Dat kunnen we niet uit onszelf. Het willen en werken, werkt Gods Geest in ons hart.

Zullen we er dagelijks om bidden?

Dat we ook dagelijks mogen dorsten naar de HEERE, de God des levens.

Psalm 42