Anderen vergeven

Hoe kun je nu anderen vergeven?       En moet dat? 



Wat zegt Gods Woord hierover?

Er staan best wel een aantal teksten en geschiedenissen in de Bijbel, die gaan over vergeven.
In de eerste plaats gaat het over de vergeving van onze eigen zonden door Jezus Christus, waar ik al eerder over schreef. In de tweede plaats gaat het over vergeven van je naaste.
Daar wil ik nu verder op in gaan.

We zijn het met elkaar eens (als bloggers) dat we moeten vergeven, omdat God dat van ons vraagt in Zijn Woord, hoe moeilijk dat ook soms kan zijn! En gelukkig hoeven we dat niet alleen te doen. Dat kunnen we ook niet alleen! Dat kan God ons alleen schenken. Hij kan het in ons hart bewerken.

God wil ook de zonden van die ander vergeven, als hij berouw heeft.
 Als ik hem dan zijn zonden niet vergeef, ben ik ongehoorzaam. Dan heb ik niets begrepen van Zijn genade! Uiteindelijk gaat het nog veel verder, want de Heere zegt in Matthéüs 6 : 15 'Maar indien gij den mensen hun misdaden niet vergeeft, zo zal ook uw Vader uw misdaden niet vergeven. 

Ik had in één van de antwoorden in het vorige blog geschreven, dat 'als iemand geen berouw heeft, hoeven we hem niet te vergeven.' Nou dat vraagt natuurlijk uitleg.
In Lukas 17: 3 staat letterlijk 'Indien het hem leed is, zo vergeef het hem.'
In Mattheüs 18:15 staat: 'Indien hij u hoort, zo hebt gij uw broeder gewonnen.'
'Indien' bevat een voorwaarde. De dader moet willen horen en de zonde moet hem leed zijn.
Dan pas kan er sprake zijn van daadwerkelijke vergeving.

Een  voorbeeld: Een vrouw gaat vreemd in een huwelijk en vertrekt uiteindelijk en laat de man in de steek met wie ze getrouwd was. Ze toont nooit berouw. Ze heeft geen spijt, ze geniet van wat ze doet.
Voor de man die achter blijft is er grote schade aangericht. Moet hij vergeven? 

Nog een voorbeeld: Een vader die jarenlang zijn kind misbruikt en haar voortdurend bedreigt als ze iets zal zeggen tegen iemand anders. Moet ze hem vergeven?

Als er geen berouw is, kunnen we niet daadwerkelijk vergeven, zelfs al zouden we het willen.

Wat moeten we dan? Stilzitten en afwachten?

Hem of haar haten?
Nee! 
De Bijbelse weg volgen! Zoals het in Mattheüs 18:15 t/m 18 wordt geschreven.
En wat nog meer? Bidden voor hem/haar en voor onszelf. Vragen of God die ander wil bekeren, zijn hart verbreken, zodat hij/zij zondaar mag worden voor God. 
En ook vragen of Hij óns hart wil bewerken, zodat wij hem/haar kunnen vergeven, van alles wat hij/zij ons heeft aangedaan. En vragen of Hij ons een nederig hart wil geven, opdat we ons niet verheffen boven die ander, omdat als God ons los zou laten, wij hetzelfde zouden zijn.

God vraagt: je naaste liefhebben, als je zelf. 
Je tegenstander liefhebben is niet gemakkelijk. We moeten dat ook niet forceren. Soms is wat je overkomen is, zo erg, dat dat gevoel als het ware kapot gemaakt is. Als liefhebben niet meer gaat, kun je altijd nog bidden, of God je bewaart voor bitterheid en haat.

Maar je mag ook bidden om recht. De arme weduwe ging naar de onrechtvaardige rechter om recht. Haar was onrecht aangedaan. Ze kreeg haar recht. (Lukas 18 : 3)  

Maar als diegene zich niet bekeert. Doorgaat op de ingeslagen weg. En je volledig afkeert van jou.
Je kan hem niet meer bereiken met woorden of daden, dan is soms het nemen van afstand nodig, om zelf het psychisch nog aan te kunnen. 

En als iemand nu al overleden is? Bijvoorbeeld : Je dochter wordt dood gereden door iemand die stomdronken was en die is overleden bij het ongeluk. Er valt niets meer uit te praten. De rij bestraffen-berouw-vergeving -verzoening gaat niet op. Het blijft voor diegenen die achterblijven niets anders op, dan alle vragen, emoties en gevoelens in Gods handen te leggen om innerlijk te genezen. Ook mag je gebruik maken van gesprekken met predikant of therapeut. Maar het belangrijkste en het uiteindelijke is toch dat je tot overgave mag komen, hoe moeilijk het ook is. Geef het in Gods handen.

Wie zondigt tegen zijn naaste, zondigt ook tegenover God.
En als je aan Zijn volk of Zijn kinderen komt, zul je dat vroeg of later toch merken! Kijk maar eens b.v. naar de geschiedenis van Israël, voordat ze vertrekken naar het land Kanaän.
Hoe de Farao en zijn onderdanen bestraft worden en straffen opgelegd krijgen. Terwijl God nog genadig was om de kans te bieden om Hem te gehoorzamen. Maar Farao verhardde zich.

Hoe is het met ons?
Het allerbelangrijkste is liefde tot God!
God liefhebben kan je alleen, als je weet, dat er voor jou vergeving is! En als Jezus Christus je zonden vergeven heeft, dan ga je daaruit leven. Ook tot je naaste. Je gaat je naaste liefhebben, als jezelf. En dat kan alleen uit en door Hem, Die jou die liefde kan schenken en ook de vergeving, wanneer dat nodig is als iemand jou en mij wat aandoet (aandeed).



Leestip: Bij U is vergeving   J.C.Ryle
             Berouw                 C.H.Spurgeon 
             Altijd vergeven?     Nico van der Voet