Wanneer we door Jezus Christus Bloed vergeving van zonden mogen ontvangen, dan willen we ook anderen vergeven.
Is dat zo? Moet een christen altijd vergeven?
Direct vergeven?
Mag hij ook niet vergeven?
Voorwaarden stellen of met vergeven wachten?
Ik denk als je weigert mensen te vergeven, je een geweldige kans mist om blijdschap te ervaren en dit met hen te delen.Op mijn weblog heb ik een paar artikeltjes staan over vergeven Nelly.
BeantwoordenVerwijderenKijk bv. maar eens op: http://christenleven.blogspot.nl/2011/06/onvergeeflijk-vergeven.html
Hoi Nelly, bijbels gezien is vergeven geen optie, het is een 'must', niet voor de ander, maar voor jezelf. Dat lukt niet altijd gelijk of in 1x, maar daarom zegt Jezus, doe het 7x70 keer, met andere woorden: steeds als je aan die persoon of situatie denkt, spreek je uit "ik vergeef hem/haar'. net zolang tot je het gaat ervaren in je hart.
BeantwoordenVerwijderengroetjes,
marja
Ja Nelly, dat klopt op zich wel, maar soms wordt het je bemoeilijkt door allereli factoren. De pijn bij jezelf bv kan zo groot zijn... Maar ook wanneer de ander zicht niet schudbewust opstelt en totaal niet om vergeveing verlegen is, kan dat een belemmering vormen, dan heb je ook het gevoel dat het in het luchtledige terecht komt. Of... degene die vergeving moet ontangen leeft niet meer... Ik sluit me verder ook aan bij de vorige dames. Laten we in iedergeval altijd proberen evrgevingsgezind te zijn, of het dan landt is punt 2.
BeantwoordenVerwijderenLiefs en als het over iets rond jezelf gaat: Sterkte. Heleen
Ja, mooi verwoord! en zo is het ook! Fijn, dat jullie reageren!
BeantwoordenVerwijderenIk hoop dat er nog meer reageren.
Wat bijvoorbeeld als je je hele leven door je ouders verworpen wordt? Of een vader misbruikt zijn dochter? Of je huwelijk is gestrand, doordat de ander vreemd is gegaan? Enz. Kun je dan vergeven?
Als je wilt dat God je zonden wilt vergeven, dan vind ik dat je ook je naaste moet vergeven. Want waarom zou God jou wel (moeten)vergeven, terwijl jij je naaste niet vergeeft?
BeantwoordenVerwijderenEn ja..in een situatie als je huwelijk gestrand is, je leven door je ouders verworpen word.. ik denk dat je dan biddend God om hulp moet vragen of Hij je wilt geven dat diegene die je kwaad gedaan heeft, of je die wilt vergeven. Het is verschrikkelijk moeilijk, maar God weet ook dat het moeilijk is, maar Hij kan je hier wel doorheen helpen, als je dat ook mag geloven en vertrouwen hebt in Hem. En dan zul je zien en ervaren dat je dichter bij Hem bent.
Leren vergeven is een kunst, die je leert door de werking van de Geest. Kan jaren duren. Of je het nou daadwerkelijk vergeeft of niet ... het is goed om te werken aan omgaan met bittere gevoelens en teleurstelling.
BeantwoordenVerwijderenOver vegeven mbt de voorbeelden die je noemt kan ik uit eigen ervaring zeggen dat vergeven 'bevrijdend' werkt. Het maakt je los van hetgeen je aan de ander verbindt; de pijn, teleurstelling, angst, onrecht etc. Maar soms moeten daar eerst jaren aan vooraf gaan voordat je in staat bent om te vergeven. het is een (helings)proces waar je ook voor kiest. Niet altijd kun je er zelf uit komen, en heb je daar vele gesprekken voor nodig met een bijv ervaringsdeskundige. Vergeven wordt des te moeilijker als je geconfronteerd blijft worden met de bewuste of onbewuste fouten of daden van de ander die jou pijn doet, en daarom is het zo ontzettend belangrijk dat je God erbij betrekt, alleen dan pas kan het vergevingsproces ook je hart veranderen en je geestelijk losmaken van de beschadigde emoties waardoor vergeven zo moeilijk wordt. Als je niet in staat bent te vergeven, bid er dan om, maar waak voor het feit dat je niet verbitterd raakt, want dat is vaak het gevolg van niet willen of kunnen vergeven. Zo is mijn ervaring en gedachte erachter heel kort uitgelegd.
BeantwoordenVerwijderen"Goddelijke liefde is geen gevoel" - daarover zette ik laatst een artikeltje op mijn weblog. Ik denk dat je vergeving net zo min moet benaderen als een 'gevoel', maar als een 'standpunt'. Het begint ermee dat je WILT vergeven. En elke keer als er een weer een akelige gedachte/gevoel op komt zetten in de richting van een bepaalde persoon, dan herinner je jezelf aan dat standpunt en bid je God om kracht om bij dat standpunt te blijven! Zelfs al werkt je gevoel helemaal niet mee... Op den duur zullen ook die pijn en akelige gevoelens afnemen, als je maar begint met WILLEN vergeven (want anders wordt die pijn alleen maar erger). En, zoals Marja zegt, vergeven is geen optie, het is een must...
BeantwoordenVerwijderenMet deze vragen, haal ik denk ik wel wat naar boven bij jullie.
BeantwoordenVerwijderenIk wil iedereen, die het moeilijk heeft Gods nabijheid toewensen! Fijn, dat jullie zo reageren! En je mening ook kenbaar maken! Wie nog meer wil reageren, reageer gerust. Je hoeft niet persé een christen te zijn om te reageren. Je mag altijd reageren.
Ja ik denk dat je altijd moet vergeven, omdat God in Zijn Woord zegt, dat je 7 maal 70 keer moet vergeven, dus altijd weer opnieuw.
BeantwoordenVerwijderenIk ben er alleen wel van overtuigd dat we dit zelf niet kunnen en zeker niet in bepaalde situaties.
Als iemand je bijvoorbeeld verschrikkelijk gekwetst of gepijnigd heeft, zowel lichamelijk als geestelijk, dan is het ontzettend moeilijk om iemand te vergeven en zeker gelijk.
Soms gaat er een tijd overheen voor we dit kunnen. We mogen wel bidden om Gods kracht om te kunnen vergeven, omdat dit vaak vanuit ons zelf niet kan en zeker niet iedere keer opnieuw, we denken al snel, na 2 tot 3 keer iemand vergeven te hebben, dat doen we niet meer hij/zij verandert toch niet.
Ook ik denk dit, maar door te bidden en te geloven dat God je de kracht wil geven om te vergeven, opnieuw en opnieuw en opnieuw, is het zeker mogelijk.
Hoe vaak vergeeft God onze zonden niet? Of ziet Hij het nog door de vingers?
Vergeven is moeilijk! Ja, God vergeeft.. gelukkig wel!!
BeantwoordenVerwijderenMaar als de ander zijn schuld ontkent en geen berouw heeft, hoe zit het dan. Als iemand geen berouw heeft over de zonden en niet gelooft in die enige Zoon die de Vader gegeven heeft tot verzoening voor velen, wordt verworpen, hoe zit het dan in dat opzicht als iemand je kwaad aandoen en geen berouw heeft over wat hij/zij heeft gedaan, moet je dan vergeven?
Ik geloof wel als diegene het alsnog vraagt, dat je moet vergeven, met Gods hulp, maar als diegene het nou niet vraagt???
Vergeven, ooit ook moeilijk voor mij, maar Gods Geest heeft me het wel geleerd stap voor stap. Het werkte bevrijdend en er kwam weer liefde in mijn hart. Prijs God! Als je bedenkt dat Hij een hoge prijs betaalde voor ons en zelf niet eens onze zonde herinnert, wie zijn wij dan om niet te vergeven terwijl we zelf vergeven zijn...
BeantwoordenVerwijderenAls iemand geen berouw heeft, hoeven we hem niet te vergeven of hij nu christelijk is of niet, want de dader heeft er geen spijt van. Hij blijft namelijk zijn zonden zelf vasthouden. Jezus zegt in Lukas 17: 3 letterlijk: 'Indien het hem leed is, zo vergeef hem.' Indien daar zit een voorwaarde in gesloten. De dader moet willen horen en de zonde moet hem leed zijn.Pas dan kan er werkelijk vergeving zijn.
BeantwoordenVerwijderenAls wij in onze persoonlijke conflicten de foute tegenpartij toch vergeven, zonder dat er berouw is, dekken wij de zonden toe. Dan gaan we de zonden gewoon vinden, die ons wordt aangedaan. 'Laat ik het maar vergeven, want ik ben niet de enige.'Dat mag niet van de Heere. En dat is ook niet goed voor ons innerlijk.
Zijn wij daar mee klaar? Nee. Je moet hem daar op aanspreken.
En als hij niet wil luisteren? Dan kun je nog iemand inschakelen, die met je mee gaat. Lees wat je kunt doen in Matth. 18: 15-18.
Jij zelf moet in dit proces wel zo ver komen, dat als de dader om vergeving vraagt jij dan kan vergeven. En dat kan alleen door Gods genade. Hij alleen kan dat ons leren.
Als we op ons zelf zien door Gods Geest krijgen we oog voor de ander.
Er wordt vaak verwezen naar het gebed 'Het Onze Vader' en de regel: en vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij... We weten dat wanneer we oprecht berouw hebben van onze zonden God vergeeft (en al heeft vergeven). Maar als we geen berouw hebben dan worden je zonden je niet vergeven... ik had het zo niet gezien dat wij mensen niet hoeven te vergeven als er geen berouw is, en als wij dan wel vergeven, de zonden daarmee bedekken. Dat is voor mij een 'openbaring', zo had ik het nog niet gezien. Misschien wil je er een vervolg bericht aan wijden? Ben zelf erg nieuwsgierig naar reacties en ik vraag me af of iedereen wel heeft gelezen wat je hierboven hebt geschreven...
BeantwoordenVerwijderenWe moeten Jezus navolgen toch? Hij zei: "Vader, vergeef het hun, want ze weten niet wat ze doen!" En die mensen die hem aan het kruis lieten nagelen hadden echt nog geen spijt hoor... Ik denk niet je Lukas 17:3 zomaar mag 'omkeren': "Indien het hem géén leed is, vergeef het hem níet!" Dat staat er namelijk niet... Dat is een verkeerde redenering en ook in strijd met andere Bijbelteksten.
BeantwoordenVerwijderenIk denk zeker wél dat de vergevingsgezindheid van Jezus de basishouding is waar we naar moeten jagen. Wat niet wegneemt dat het recht zijn loop moet hebben (als iemand mijn kind iets aandoet, reken maar dat hij voor de rechter komt!). Dus 'bestraffing' is op zijn plaats. Maar dan nóg moet ik me uitstrekken naar Jezus' vergevingsgezindheid, en geen haat laten regeren in mijn hart, maar liefde. Zegen uw vijanden, bidt voor wie u vervolgen etc. Dan kan samengaan, al kan ik me erg voorstellen dat het moeilijk is als je daar middenin zit. Voor de 'dader' in kwestie is het toch beter om berouw te hebben...
In dat korte stukje kan ik dat niet uitleggen, ik hoop dat in het volgende blog te doen. Want ook jij hebt gelijk. dat je je moet uitstrekken naar vergevingsgezindheid en zeker geen haat moet laten regeren in je hart, maar liefde, enz. Dat bedoel ik ook wel, alleen dat komt er hier niet in uit.
BeantwoordenVerwijderenEn reageer gerust, want dat is alleen maar goed!
Degene die aan die Hem kruisigden, daar staat ook bij ze wisten niet wat ze deden, want Jezus zegt: Vader, vergeef het hun want zij weten niet wat zij doen.
BeantwoordenVerwijderenMaar als iemand wel bewust iemand pijnigt????
Ik wil toch even ingaan op je opmerking Nelleke. Inderdaad wisten degenen die Jezus Christus kruisigden niet echt wat ze deden. Want als ze het wel geweten zouden hebben, hadden ze het niet gedaan. 1 Korinthe 2:8. Toch deden ze het en met overtuiging. Ze hebben de spijkers door Zijn handen en voeten geslagen en Hem bespot.
BeantwoordenVerwijderenAls iemand ons welbewust pijnigt? Ik vind het wel een moeilijke vraag, eerlijk gezegd. Het heeft twee kanten.Dat de dader iets doet, en dat hij niet beseft, waar hij in werkelijkheid mee bezig is. Kunnen wij ons niet voorstellen, maar het gebeurd. De andere kant er zijn ook mensen die er welbewust een 'duivels genoegen' in scheppen om een mens welbewust te pijnigen. Is er dan sprake van verharding? Hij of zij is dan een werktuig van de duivel. Met het oog op vergeven is dat ook heel moeilijk. Ik onderschat de pijn en de verwerking die dat geeft niet en ik denk dat je daar ook doorheen moet wil je tot je zo ver kan komen, dat je bereid zou zijn om zo'n persoon te kunnen vergeven. Maar het kan alleen in Jezus Christus! Daarover in het volgende blog meer.
Even over de kruisiging....natuurlijk hebben ze dat bewust gedaan. Het was het plan van de Vader, God zelf. Wat als Jezus nooit gekruisigd was geweest? Dan waren onze zonden niet vergeven? Jezus maakte de vergelijking al met Jona. 3 dagen in een zeemonster, Ik (Jezus) 3 dagen in de donkere aarde. Hij moest dus wel gekruisigd worden.
BeantwoordenVerwijderenOver vergeven heb ik ook één en ander geschreven, als bijna elke Christelijke blogger denk ik :)
http://godwij.blogspot.nl/2012/09/vergeven.html
Natuurlijk hebben ze het bewust gedaan, zoals jij het zegt.
BeantwoordenVerwijderenWat is het eigenlijk moeilijk om met woorden precies te zeggen, wat je bedoeld. Het is voor mij ook een leerproces!
Maar om even terug te komen op hetgeen wat ik bedoel. Ze zagen Jezus Christus niet als hun Zaligmaker. Dus ze deden de dingen wel bewust, maar doorzagen niet eigenlijk waarmee ze mee bezig waren. Ook omdat ze 'blind' werden gehouden door hun oversten. En er waren vooroordelen van Hem gezegd, zodat ze dachten dat zij met hetgeen zij tegen Christus en Zijn leer deden, dat ze daar juist God een dienst mee bewezen.
En natuurlijk moest dit gebeuren. Hij moest wel gekruisigd worden, anders was er nooit geen vergeving voor een zondaar geweest!Is het je zo wat duidelijker, Harry?