donderdag 13 december 2012

Advent (3)

A.s. zondag d.v. is het de derde adventszondag. Het Kerstfeest nadert. 
De dagen lengen, het wordt alleen maar donkerder. 

Veel mensen hebben hier last van, zijn soms depressief. Kunnen niet tegen het donker.
Hebben licht nodig en kijken uit naar de lente, naar de zomer.

Mensen die alleen zijn....  Mensen die hun man of vrouw verloren hebben. Hun kind....
Kerstfeest.....   feestdagen....  Ze zijn zo pijnlijk.... ze voelen zo dubbel het verlies....
Anders waren ze samen en nu? De herinneringen vermenigvuldigen zich, maar het komt niet meer terug....alleen in hun herinneringen. 

En veel andere mensen staan er vaak niet bij stil. Iedereen is druk. Druk met hun werk, druk met voorbereidingen voor kerst.  Want het moet gezellig zijn, er moet voldoende te eten en te drinken zijn met de kerstdagen. En welke gezellige mensen nodigen we uit met de kerstdagen? 

Jezus Christus kwam op deze aarde. Vanuit de hemel, zo licht, zo schoon, zo heilig.
Op deze donkere, vuile, zondige aarde. Hij werd geboren, op een plaats waar anders dieren verbleven, want Hij was nergens welkom. Er was geen plaats in de herberg. De Koning der Koningen werd geboren en gelegd in een kribbe. Een voerbak. 

Hij, Die tegelijk mens werd om onze zonden te gaan dragen aan het kruis van Golgotha.
Hij was het Licht dat scheen in de duisternis en de duisternis heeft hetzelve niet begrepen. Johannes 1 : 5. 
Eigenlijk maak ik een fout, want er staat En het Licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft hetzelve niet begrepen.
Hij is nog Het Licht wat in de duisternis schijnt. Want Hij is opgestaan uit de dood en is opgevaren naar de hemel. En leeft om te bidden voor degenen, die Hem liefhebben.

Leeft u nog in de duisternis? Leeft u voor u zelf? 
Leeft u naar Kerstfeest alleen voor de gezelligheid, lekker eten, enz.
Of mag Jezus Christus, Het Licht, ook in uw hart de duisternis opklaren.
Zodat we met onze zonden eerbiedig voor Hem neerknielen en Hem vragen om ze te vergeven. Wij kunnen niets meebrengen, dan alleen zonden. 
Maar Hij is zo genadig, dat Hij die wil vergeven, als we met een oprecht hart tot Hem komen.

In Hem, ja in Hem alleen is vergeving te verkrijgen en mag ik verlost worden van al mijn zonden. En dan kan ik Hem alleen maar danken, die Koning!
Wat is Hij groot! En dat Hij Die zo genadig wil zijn, dat voor mij wil doen, ja zelf voor mij, dan wil Hij het zeker voor jou doen. Maar Hij wil er wel om gevraagd zijn. 
Zul je het Hem vragen? Of Hij je zonden wil vergeven? Of Hij jouw Koning wil zijn? Dan zal Hij je leiden op het smalle pad, achter Hem aan. 

Kerstfeest? Ja, dan wordt het écht Kerstfeest!  Niet alleen voor jezelf, maar dan ga je een ander er ook  bij betrekken, want dan kun je er niet meer van zwijgen. En dan ga je om die ander die alleen zit, en die verdriet heeft denken. (in alle gebreken). En dan ga je Hem danken voor Zijn komst op deze aarde en bidt je voor Zijn tweede komst. Heere, kom haastig!

4 opmerkingen:

  1. Gelukkig leef ik niet meer in duisternis, heerlijk om in het Licht te mogen wandelen.

    Groet,Marga

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Fijn Marga, er is niets beters dan van genade te mogen leven en zo in het Licht te mogen wandelen!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dank je wel, nelly, voor het schrijven van deze blog! je hebt een warm hart voor je medemens.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Soms schijnt het licht maar net zover voor ons uit als het lichtje van de fiets. Pas als je er naar toe fietst schijnt de lichtkolom weer iets verder - waar je vervolgens weer naar toe fietst. Dank je Nelly.

    BeantwoordenVerwijderen