zondag 18 augustus 2019

Ben je meester of slaaf van je verlangens?

'Gij zult niet begeren het huis van uw naaste; gij zult niet begeren de vrouw van uw naaste; noch zijn dienstknecht, noch zijn dienstmaagd, noch zijn os, noch zijn ezel, noch iets, dat van uw naaste is.' Exodus 20 : 17.




Wat is begeren?

Inhaligheid,overmatig verlangen naar iets wat voor de wet verboden is, hebzucht b.v. voor geld. Onze hebzucht kan zich richten op macht, seks, goedkeuring door mensen, op gezag, lof, status, enz.



Het is moeilijk te omschrijven, maar we herkennen het onmiddellijk wanneer we het zien.
Begeerte maakt mensen hebzuchtig en brengt ze tot diefstal.



Begeerte drijft mensen er toe het leven van anderen op te offeren, zelfs anderen te doden, voor hun eigen voordeel.
Begeerte doet die ongekende wellust opkomen die mensen ertoe brengt zich in overspel te storten. Begeerte brengt wederzijds vertrouwen in gevaar en maakt dat mensen over zichzelf en elkaar liegen, om geld, macht, prestige of lof te ontvangen. 
Hoe vroom ons leven naar buiten ook kan lijken, als wij in ons hart aan begeerte toegeven, dan zijn we schuldig aan het overtreden van dit gebod.
Begeerte is een gevolg van de zondeval van de mens.
Begeerte is afgoderij schrijft Paulus in Kolossenzen 3 : 5.
Waarom? Omdat er iets anders in ons hart plaatst i.p.v. God. 
Daarom brengt het 10e gebod ons terug naar het 1e gebod, omdat begeerte een valse god in ons hart de plaats doet innemen van de ware God. Hebzucht zoekt eerst het koninkrijk van dingen, niet het Koninkrijk van God.

Waar vinden we begeerte?






Begeerte vinden we op ieder niveau van het leven van de mensen. In de kerk, in onszelf, in de gemeenschap.
Predikanten en voorgangers kunnen ten prooi vallen aan begeerte door een verlangen naar prestige en autoriteit (macht) in de gemeente.
Regeringen en regeringssystemen worden door de geest van begeerte in stukken gebroken.
Christus leerde ons zelfopoffering en onbaatzuchtigheid, maar daar zien we maar weinig van. 
Als je kinderen opvoed, weet je dat begeerte al heel vroeg in het leven van een kind de kop op kan steken. Het kind krijgt voor zijn verjaardag een fiets en is daar dolgelukkig mee. Maar dan een paar weken later kan hij huilend binnenkomen. En als je vraagt wat er is, dan komt het met het antwoord, dat zijn vriendje ook voor zijn verjaardag een fiets gehad heeft, alleen daar zitten veel meer dingen op.'
Hoe zit het bij ons volwassenen? Is het anders?
Zijn wij slaaf van onze verlangens? Of zijn we meester van onze verlangens?

Hoe kunnen we veranderen van een slaaf van ons verlangens naar een meester van ons verlangens?

De enige manier om te veranderen, om onze verlangens meester te worden, is dat Jezus Christus onze meester is. Daarin vinden wij vrede en rust.
Want als wij slaaf zijn van onze verlangens, dan zitten we met een groot gat in ons hart wat elke keer vraagt meer, meer, meer. En het bevredigt nooit.
Maar zijn we met onze begeerten naar Jezus Christus gegaan en belijden we dat we niet zonder Hem kunnen, dat we Zijn vergeving nodig hebben door Zijn bloed. Dan zal Hij ons vleselijk denken reinigen door Zijn Heilige Geest. Dan hebben we geen behoefte meer aan al dat andere, dan is Jezus Christus genoeg. Zijn genade is dan genoeg. Dan mogen we vrede en blijdschap vinden in God. Dan worden we tevreden met wat we hebben en wensen we maar één ding, alleen maar nog meer genade. 
Want de duivel zit niet stil en zal je aanvallen op je zwakke punten, maar wanneer je in Jezus Christus blijft en op Hem blijft vertrouwen, dan zul je nooit beschaamd worden.
En dan is het niet de begeerte wat je hart drijft, maar wat kan ik voor mijn naaste doen, wat kan ik mijn naaste geven. Dan is de liefde daar van de genade van Jezus Christus die in alles vooropstaat in je hart. Die bewogen liefde tot je naaste en die verlangt geen materiële dingen terug. Ze geeft.