zondag 26 april 2020

Hij leidt mij (Psalm 23)

Hij leidt mij in het spoor der gerechtigheid, om Zijns Naams wil. Psalm 23 : 3b.

Schapen zijn gewoontedieren

Schapen zijn uitzonderlijke gewoontedieren. Wanneer ze aan zichzelf overgelaten worden, zullen ze steeds dezelfde sporen volgen, ze zullen steeds dezelfde heuvels proberen af te grazen, totdat het woestijngrond is geworden.

Schapen, geen enkel ander soort vee heeft zoveel persoonlijk en zorgvuldige leiding en behandeling nodig. 




De beste bescherming, die een herder zijn kudde kan bieden, is ze constant in beweging te houden. Dat wil zeggen, dat hij ze niet te lang op dezelfde grond moet laten grazen. Regelmatig van het ene in het ander veld verplaatsen, dit voorkomt overbegrazen van de weidegronden. En het voorkomt infectie van de schapen met parasieten, omdat de dieren alweer verdwenen zijn, voordat deze parasieten hun levenscyclus hebben voltooid.
Een goede herder is een herder die zijn schapen naar gezonde en verse weiden weet te leiden. Schapen vinden het trouwens heerlijk om nieuw vers voedsel te vinden. 

Waarom worden wij schapen genoemd?

Het is niet zomaar een inval van God om ons zo te noemen. Onze levenspatronen en levensgewoonten komen erg veel overeen met schapen.
Allereerst wijst de Bijbel ons er op dat de meesten van ons hardnekkig zijn. We gaan het liefst ons eigen gang en volgen onze eigen ideeën. In Jesaja 53 : 6 staat het zo: 'Wij dwaalden allen als schapen, wij keerden ons een ieder naar zijn weg.' En dat doen we dan ook welbewust, herhaaldelijk en zelfs tot onze eigen schade. Trots en 'op je recht staan' daar heeft het vaak mee te maken. We blijven volhouden, dat we zelf het beste weten wat goed voor ons is, zelfs als de gevolgen negatief zijn. 'Mijn eigen weg gaan' betekent eigenlijk 'doen wat ik zelf wil.' Mijn eigen verlangens voorrang verlenen boven wat God wil, ondanks alle waarschuwingen. In Spreuken 14 : 12 en 16 : 25: 'Er is een weg, die iemand recht schijnt; maar het laatste van die zijn wegen des doods.' 
In tegenstelling komt Jezus Christus, de Goede Herder, in vrede bij ons en zegt: Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven; Niemand komt tot de Vader, dan door Mij. Johannes 14 : 6. 

Willen we wel de Goede Herder volgen?

Het lastige punt is elke keer weer, dat de meesten van ons niet willen komen. We willen niet volgen. We willen niet 'in het spoor der gerechtigheid' geleid worden. Op de één of andere manier kiezen we altijd tegendraads om onze eigen weg te gaan, ook al voert die ons rechtstreeks naar moeilijkheden. Het hardnekkige en eigengereide schaap dat blijft volharden de platgetreden paden te volgen en te grazen op de oude, onvruchtbare grond zal vermageren op woeste grond. Zo zijn er velen in onze maatschappij, die op allerlei manieren in leven proberen te blijven door inhaligheid en egoïsme. En het laat een spoor van ellende achter zich.
En middenin die chaos komt Jezus Christus en zegt: 'Zo wie achter Mij wil komen, die verloochene zichzelf, en neme zijn kruis op, en volge Mij. Markus 8 : 34 b.
Maar willen we dat? Wij zingen liederen tot Zijn eer en wij staan hier allemaal achter. Maar als het nu echt zo is 'geleid worden in het spoor der gerechtigheid', dan zijn er maar een handje vol mensen, dat die sporen ook werkelijk willen volgen.
In feite is dit het keerpunt: Het punt waarop de christen met God verder gaat of zich terugtrekt. Er zijn maar weinig echte volgelingen van Jezus Christus. IJverige discipelen, die alles in de steek laten om de Meester te volgen. Het maakt duidelijk dat dit een hard en moeilijk leven is met jezelf verloochenen. Een nieuwe levenshouding. Geen gemakzuchtig leventje. 



Kenmerken van het volgen van de Goede Herder, Jezus Christus.

1. Jezus Christus komt op nr. 1. Zijn liefde tot Hem. En ik ben bereid mijn naaste lief te hebben als mijzelf. Dat wil zeggen, dat ik bereid ben om mijn eigen leven en eigen-ik af te leggen en mezelf in te zetten voor anderen. Dat is n.l. wat God voor ons in Jezus Christus deed. Op hetzelfde ogenblik dat ik doelbewust iets voor God of mijn naaste doe, iets wat een offer van mij vraagt, verspreid ik liefde. (zelfopoffering)
2. I.p.v. het liefst onopvallend door het leven te gaan en precies hetzelfde te zijn en te doen als de rest, ben ik voortaan bereid om mezelf eruit te laten lichten, dus om afgezonderd te worden. De meeste mensen zijn kuddedieren. Als je er voor uit wilt komen dat je er één van Hem bent betekent dat automatisch een flinke dosis kritiek, sarcasme van andere mensen. Velen willen dat niet. Evenals Hij een Man van smarten was, kan dat heel goed ook ons deel worden.
3. I.p.v. op mijn recht te staan, ben ik nu ten behoeve van anderen bereid om de mindere te zijn. Zelfverloochening. Bereid om niet altijd je gelijk te willen halen en het laatste woord te willen hebben. Het is het losweken van het eigen-ik in zo'n houding. Je wordt vrijgemaakt van de boeien van zelfhandhaving en eigendunk. 
4. I.p.v. de baas te spelen, ben ik bereid de minste te zijn.  Als het streven naar zelfhandhaving plaats gaat maken voor het verlangen naar God én je naasten te dienen, vind je je rust in grazige weiden, want je legt alles in Zijn handen en Hij beslist over alles. 
5. I.p.v. overal op te vitten en voortdurend te vragen 'Waarom?' ben ik voortaan bereid om wat er gebeurt in het leven in dankbaarheid te aanvaarden. Wanneer je werkelijk gelooft, dat je hele leven in Gods handen is, dan zal je elke gebeurtenis, of die nu fijn of erg is, aanvaarden als onderdeel van Gods plan. En weten dat Hij alles doet voor ons bestwil.
Dat geeft je vrede, rust en kracht van Hem, zodat je ook bestand bent tegen elke situatie.
6. I.p.v. mijn eigen wil door te drijven, leer ik mij te schikken naar Zijn wensen. Je wil staat in dienst van Zijn wil. Niet mijn wil, maar de Uwe geschiede. 
7. I.p.v. mijn eigen weg te kiezen, wil ik voortaan de weg volgen, die Christus aanwijst, door dat te doen, wat Hij van mij vraagt, dus oprechte gehoorzaamheid. Ik ga waarheen Hij me wil hebben, Ik zeg wat Hij mij in de mond geeft. Ik doe wat Hij van mij vraagt. Ik handel en reageer op de wijze, waarvan Hij zegt dat het zowel in mijn eigen bestwil is als ter ere van Zijn grote Naam. 




Er zijn weinigen, die de wil of het besluit kunnen opbrengen om het gevraagde ook echt te doen. Wie wel bereid is om te gehoorzamen zal ervaren dat hij in grazige weiden is beland, die hem of haar en vele anderen een wereld van zegen doorgeven.

Het zal de Goede Herder grote blijdschap brengen.
Hij wil graag dat we allemaal met Hem optrekken, dat wij met Hem wandelen, voor onszelf en voor onze naasten. 
We kunnen dit door de Heilige Geest, die wordt gegeven aan allen, die Hem gehoorzamen.




4 opmerkingen: